Het verhaal van Johan (31) uit Den Haag

Door: Paula van den Broek, projectleider YourCube Den Haag

“Ik voel me rustig” zei hij tegen mij. Samen liepen we in het zonnetje richting de Haagse Hogeschool. “Ik was best wel zenuwachtig, maar ik voel me rustig. Er kan ook niet echt iets fout gaan, want dit gaat over mij en het is mijn verhaal, daar kan niks aan worden veranderd en dat is goed.” Ik kon alleen maar glimlachen en zeggen: “Fijn Johan”.

Het is vrijdag 18 januari, de Dag van de Dialoog. Via Stichting Haags Verhaal werd ik, Paula (projectleider YourCube bij netwerk Haagse Helpers*), met een docent in contact gebracht. De vraag was of ik iemand wist met een verhaal waarin kwetsbaarheid en veerkracht voorkwamen, om te vertellen aan social work studenten. Tsja, iedereen heeft voor mij een verhaal, maar ik begreep dat de  studenten toch wel op iets speciaals zitten te wachten.

En Johan is speciaal.

Johan wil heel graag vrijwilligerswerk doen, maar heeft net dat extra duwtje in de rug nodig. Binnen YourCube is er ruimte voor alle jongeren om vrijwilligerswerk te doen én jezelf te ontwikkelen. Johan had me in een eerder gesprek vertelt dat hij graag aan anderen wil laten zien dat autisme geen beperking is, en jongeren met autisme wil inspireren om out-of-the-box te denken: Focus niet op wat je niet kan, maar kijk eens naar de talenten die je wel hebt.

En nu kon hij zijn verhaal vertellen aan 15 studenten social work.

…Hoe hij vroeger niet echt zag tegen welke problemen hij aanliep, maar wel de consequenties ondervond.

…Hoe hij gepest werd op school.

…Hoe langzaam de spanningen in huis opliepen tot hij het huis uit moest.

…Hoe zijn relaties met vrouwen mislukten.

…Hoe op het werk mensen op hem boos werden, omdat hij zojuist het gloednieuwe servies uit zijn handen liet glippen (niet voor de eerste keer).

Maar ook, wat hij ervan geleerd heeft en hoe zijn leven is verbeterd. Hoe hij getrouwd is, hoe zijn geloofsleven hem heeft geholpen, hoe zijn jobcoach bij het UWV hem langzaam loslaat, hoe zijn relatie met zijn ouders is verbeterd en hoe zijn werkplezier is verhoogd.

De dialoog met de studenten was verrassend:

“Ik heb nog nooit iemand met autisme gesproken, maar ik had wel een paar vooroordelen die niet klopten”

“Er zijn zoveel overeenkomsten, daar kan ik echt een voorbeeld aan nemen”

“Ik vind het echt knap dat je het na die mislukte relaties toch weer probeerde”.

De vragen gingen zo nodig dieper: Heb jij dan ook minder gevoel?, Hoe ga je nu om met je emoties?, Wat heb je nodig? en Wat zou je willen zeggen tegen deze toekomstige maatschappelijk werkers?

Johan beantwoordde ze allemaal. De studenten vielen stil. Dit verhaal kwam een stuk dichter bij dan de colleges die ze volgen.

Met zijn verhaal en deze dialoog heeft Johan scheidslijnen overbrugd, vooroordelen weggenomen en jongeren geïnspireerd. Een belangrijk verhaal dat mensen in het heden verbind, maar ook in de toekomst zal verbinden. Een verhaal om te zeggen dat hij anders is, maar niet minder.

*een jongerenorganisatie die jongeren inzet als vrijwilliger voor mensen zonder netwerk

/door

Het verhaal van Sophie (23) uit Amsterdam

“De MDT was een leerzaam mini-avontuur!”

Sophie heeft sociale wetenschappen gestudeerd in Amsterdam en werkt sinds een maand voor de Gemeente Alkmaar. Na het afronden van haar studie, terwijl ze op zoek was naar een baan wilde ze zich graag nuttig maken. “Veel van mijn vrienden gingen bijvoorbeeld reizen. Ik was voor mijzelf op zoek naar wat ik nou interessant vond om te doen.”

Toen kwam in het nieuws de Maatschappelijke Diensttijd voorbij. “Dat leek me heel leuk. Ik heb toen opgezocht wie er in Amsterdam bezig zijn met de MDT en dat was onder andere Ympact020, onderdeel van YourCube. Toen heb ik Anette (projectcoördinator bij Ympact020) een berichtje gestuurd en heb hen, als vorm van vrijwilligerswerk, geholpen met het vormgeven van de Maatschappelijke Diensttijd.”

Hierbij heeft Sophie zich vooral gericht op studie- en studentenverenigingen. Een doelgroep waar Ympact020 eerder nog niet zoveel mee deed. “Voor mij was dat ideaal”, vertelt Sophie, “ik was zelf net afgestudeerd, dus heb een groot netwerk wat ik kon inschakelen. Daarnaast hebben we veel verenigingen benaderd en met hen gesprekken gevoerd over hoe zij vrijwilligerswerk kunnen vormgeven.”

“Veel mensen denken bij vrijwilligerswerk aan bijvoorbeeld een maatjesproject. Het leuke aan de Maatschappelijke Diensttijd vond ik dat ik echt binnen een organisatie kwam werken. Ik leerde hier dingen die ik nooit eerder had gedaan: gesprekken voeren met verenigingen, netwerken, dingen regelen. Dat was echt buiten mijn comfortzone, maar zijn wel een goede voorbereiding geweest op mijn huidige baan. Met Anette had ik afgesproken dat ik in principe 1 dag in de week zou werken, maar sommige weken was ik er wel 3 dagen, omdat ik het zo leuk vond! Het was echt een mini-avontuur.”

“Zo’n Europass is ideaal”

De competenties en vaardigheden van Sophie worden vastgelegd in een Europass. “Heel vet dat ik hem krijg!” Voor Sophie was de Europass geen drive om mee te doen, maar ze denkt wel dat het meerwaarde biedt: “Het wordt steeds belangrijker om te kunnen laten zien wat je hebt gedaan, buiten studie en baantjes om. Zo’n Europass is dan ideaal.”

Sophie denkt dat het voor veel jongeren leerzaam zou zijn om mee te doen aan de maatschappelijke diensttijd. “Als je net bent afgestudeerd en je hebt even niks te doen is dit ideaal om ervaring op te doen. Ik word er heel blij van om iets voor een ander te doen. Niet alleen voor de ander, ook voor jezelf werkt het positief! Er zijn genoeg jongeren die niet zo lekker in hun vel zitten, voor hen zou dit top zijn!”

/door