Het verhaal van Johan (31) uit Den Haag
Door: Paula van den Broek, projectleider YourCube Den Haag
“Ik voel me rustig” zei hij tegen mij. Samen liepen we in het zonnetje richting de Haagse Hogeschool. “Ik was best wel zenuwachtig, maar ik voel me rustig. Er kan ook niet echt iets fout gaan, want dit gaat over mij en het is mijn verhaal, daar kan niks aan worden veranderd en dat is goed.” Ik kon alleen maar glimlachen en zeggen: “Fijn Johan”.
Het is vrijdag 18 januari, de Dag van de Dialoog. Via Stichting Haags Verhaal werd ik, Paula (projectleider YourCube bij netwerk Haagse Helpers*), met een docent in contact gebracht. De vraag was of ik iemand wist met een verhaal waarin kwetsbaarheid en veerkracht voorkwamen, om te vertellen aan social work studenten. Tsja, iedereen heeft voor mij een verhaal, maar ik begreep dat de studenten toch wel op iets speciaals zitten te wachten.
En Johan is speciaal.
Johan wil heel graag vrijwilligerswerk doen, maar heeft net dat extra duwtje in de rug nodig. Binnen YourCube is er ruimte voor alle jongeren om vrijwilligerswerk te doen én jezelf te ontwikkelen. Johan had me in een eerder gesprek vertelt dat hij graag aan anderen wil laten zien dat autisme geen beperking is, en jongeren met autisme wil inspireren om out-of-the-box te denken: Focus niet op wat je niet kan, maar kijk eens naar de talenten die je wel hebt.
En nu kon hij zijn verhaal vertellen aan 15 studenten social work.
…Hoe hij vroeger niet echt zag tegen welke problemen hij aanliep, maar wel de consequenties ondervond.
…Hoe hij gepest werd op school.
…Hoe langzaam de spanningen in huis opliepen tot hij het huis uit moest.
…Hoe zijn relaties met vrouwen mislukten.
…Hoe op het werk mensen op hem boos werden, omdat hij zojuist het gloednieuwe servies uit zijn handen liet glippen (niet voor de eerste keer).
Maar ook, wat hij ervan geleerd heeft en hoe zijn leven is verbeterd. Hoe hij getrouwd is, hoe zijn geloofsleven hem heeft geholpen, hoe zijn jobcoach bij het UWV hem langzaam loslaat, hoe zijn relatie met zijn ouders is verbeterd en hoe zijn werkplezier is verhoogd.
De dialoog met de studenten was verrassend:
“Ik heb nog nooit iemand met autisme gesproken, maar ik had wel een paar vooroordelen die niet klopten”
“Er zijn zoveel overeenkomsten, daar kan ik echt een voorbeeld aan nemen”
“Ik vind het echt knap dat je het na die mislukte relaties toch weer probeerde”.
De vragen gingen zo nodig dieper: Heb jij dan ook minder gevoel?, Hoe ga je nu om met je emoties?, Wat heb je nodig? en Wat zou je willen zeggen tegen deze toekomstige maatschappelijk werkers?
Johan beantwoordde ze allemaal. De studenten vielen stil. Dit verhaal kwam een stuk dichter bij dan de colleges die ze volgen.
Met zijn verhaal en deze dialoog heeft Johan scheidslijnen overbrugd, vooroordelen weggenomen en jongeren geïnspireerd. Een belangrijk verhaal dat mensen in het heden verbind, maar ook in de toekomst zal verbinden. Een verhaal om te zeggen dat hij anders is, maar niet minder.
*een jongerenorganisatie die jongeren inzet als vrijwilliger voor mensen zonder netwerk
